Risicobepaling

 

Om het verzekeringsrisico en de premie van een gebouw te bepalen heeft een verzekeraar een aantal gegevens nodig. Te denken valt aan het risico-adres, de constructie, de bouwaard en het gebruik van het gebouw. Ook de vraag welke belendingen aanwezig zijn zal bij deze beoordeling een grote rol spelen. Het hebben van bepaalde belendingen (soort gebouwen, objecten en activiteiten in de directe omgeving) kan immers risicoverzwarend werken en de kans op schade aan de te verzekeren objecten vergroten. Vaak vraagt de verzekeraar foto’s of een situatieschets op en vindt er een inspectie plaats. Aan de hand van deze informatie stelt de verzekeraar het risicoprofiel op van het te verzekeren object. Een rijtjeshuis gebouwd naast andere woonhuizen zal bijvoorbeeld een beperkter risico zijn dan een woonhuis dat is gebouwd aan de rand van een industrieterrein met een werkplaats ernaast. De kans op (brand)schade zal in het tweede geval vele malen groter zijn. Het is voor de verzekeraar dan ook van groot belang dat de belendingen op de juiste wijze worden vermeld bij de aanvraag van de verzekering. In de situatie van de werkplaats naast de woning kunnen de werkzaamheden zelfs van dien aard zijn dat het risico van die belending zo hoog is dat de verzekeraar op grond daarvan de verzekering in het geheel niet aan wil bieden.

 

Risicowijziging

 

Is de verzekering afgesloten dan bevatten de verzekeringsvoorwaarden regels hoe de verzekeringnemer, tijdens de looptijd van de verzekering, moet handelen bij wijzigingen in het risico. Denk daarbij aan veranderingen in de bouwaard of bestemming, het gebruik van het gebouw of aan leegstand. Er wordt bepaald binnen welke termijnen wijzigingen moeten worden doorgegeven en wat de consequenties zijn van het niet of niet tijdig doorgeven van een wijziging. In het ergste geval kan er zelfs geen dekking zijn als wijzigingen niet (tijdig) worden doorgegeven. Het is dus van groot belang een wijziging altijd op de juiste manier door te geven. Een wijziging in de belendingen hoeft over het algemeen niet te worden doorgegeven. Simpel en alleen omdat een verzekeringnemer daar vaak niet van op de hoogte is en geen invloed op kan uitoefenen. Sommige verzekeraars vermelden dit dan expliciet in een belendingenclausule.

Bekendheids- en belendingenclausule

 

Vaak kennen verzekeringsvoorwaarden voor gebouwen een zogenaamde bekendheidsclausule. Hierin geeft de verzekeraar aan dat hij voldoende bekend is met het verzekerde object voor wat betreft de ligging, bouwaard, het gebruik en de belendingen op het moment van het ingaan van de verzekering. Daarnaast kan de verzekeraar dus een belendingenclausule hanteren. Hierin wordt aangegeven dat het niet juist doorgeven van de belendingen bij de aanvraag of het wijzigingen van de belendingen tijdens de looptijd, geen invloed heeft op de verzekeringsdekking. Wijzigingen in de belendingen hoeft verzekeringnemer dan ook niet te melden. Zo’n clausule is terug te vinden in bewoordingen als ‘Wijziging van de belendingen van het omschreven gebouw laat de dekking van de polis onaangetast’ of ‘Het maakt niet uit wat de bouwaard, de inrichting en het gebruik van de belendingen zijn of zullen worden’. Of verzekeraars vermelden dat risicowijzigingen alleen moeten worden door gegeven als zij betrekking hebben op het verzekerd object zelf. In het geval van het woonhuis met de werkplaats ernaast maakt het dan voor de dekking niet uit als er tijdens de looptijd andere activiteiten in de werkplaats gaan plaatsvinden.

 

Feit of fabel

 

De stelling van de feit of fabel luidt ‘Een belendingenclausule beperkt de dekking bij wijzigingen in het verzekerde object’. Dat is dus een fabel. De belendingenclausule zorgt ervoor dat wijzigingen in belendingen niet doorgegeven hoeven te worden. De dekking blijft onveranderd. Ook bij de Vereende hoeft een wijziging in de belendingen tijdens de looptijd van de verzekering niet te worden doorgegeven.

 

 

Auteur: Willem Jonkman, Senior Specialist