Waarom is het voor het Waarborgfonds zo belangrijk om dit soort kennis-events te houden?

“Wat we vanmiddag goed gezien hebben, is dat het Waarborgfonds in Nederland en ook het Groene Kaartbureau niet op zichzelf staan, maar onderdeel uitmaken van een netwerk van Guarantee funds.

Het verkeer wordt steeds internationaler en intensiever en op het moment dat de intensiteit toeneemt, de landsgrenzen er minder toe doen, is het des te relevanter dat je niet alleen in Nederland gaat kijken hoe we het geregeld hebben, maar ook kijkt hoe dat op Europese basis is gedaan. Het mooie van dit congres is dat je met de blik van nú naar 2034 kijkt. En daardoor ook alle ontwikkelingen die eraan komen onder de loep neemt. Hoe anticipeer je dan daarop?

Wanneer je kijkt naar de internationale vertegenwoordiging op het congres, verrast me dat op een positieve manier. Verzekeraars, Herverzekeraars als Munich Re, Swiss Re en Council of Bureaus vanuit verschillende landen, ik sprak met mensen uit Ierland, Engeland, Duitsland, ze waren allemaal vertegenwoordigd. Dat maakt, dat je op één dag heel intensief contact met elkaar kunt leggen en het kunt hebben over deze ontwikkelingen en nog belangrijker; stappen kunt zetten met elkaar. Iedereen is overtuigd van het feit dat wat er op ons allen af gaat komen, we niet alleen per land aankunnen.”

“Het verkeer wordt steeds internationaler en intensiever en op het moment dat de intensiteit toeneemt, de landsgrenzen er minder toe doen, is het des te relevanter dat je niet alleen in Nederland gaat kijken hoe we het geregeld hebben, maar ook kijkt hoe dat op Europese basis is gedaan.”

Zijn we voorbereid op de toekomst?

“Onze eerste spreker Johannes Kester gaf het al aan; We hebben richting nodig, een blik op de toekomst. De toekomst moet visueel worden. Dat geeft ons houvast, maar we weten ook dat het altijd anders loopt dan gepland. Een plan moet richting geven, maar we moeten  er niet rigide aan vasthouden.

Het feit dat we dit congres houden, praten over alle ontwikkelingen, onszelf vragen stellen als: “Wat gaat Artificial Intelligence overnemen?” “Zijn we in de toekomst honderd procent afhankelijk van algoritmes?” maakt dat we weten dat we er hetzelfde in staan; We praten erover en we delen allemaal dezelfde mening; De menselijke factor moet blijven. We doen het mét en vóór mensen.

We zijn zeker nog niet op het punt dat we achterover kunnen leunen en kunnen zeggen dat we voorbereid zijn op de toekomst. Door de onzekere factoren moeten we juist op het puntje van onze stoel blijven zitten. Ik zie dit congres als een startpunt. Waar staan we nu? Waar gaan we heen?”

Kun je een terugblik geven op de dag? 

“Met dit congres kijken we verder dan Nederland. We kijken naar het Europees verband, daar help je namelijk alle burgers mee.
De presentaties van de sprekers, met allen een ander perspectief op de toekomst, kwamen goed samen. Johannes Kester, van Oxford University vertelt ons: “Het hart van de technologie is human centered, het gaat uit van de mens. Daarbij roept hij verzekeraars op dat ze een rol hebben in de transitie en deze rol ook te pakken.

Geeke Feiter van het Verbond van Verzekeraars, spreekt vanuit een Nederlands perspectief en maakt zich hard voor verkeersslachtoffers. In het aantal slachtoffers zien we nog steeds een onbevredigende ontwikkeling. Dit gaat over mensen die overlijden, maar ook over slachtoffers die in meer of mindere mate gevolgen hebben door een ongeval. Hoe kunnen we dit verminderen en terugbrengen? De goede ontwikkeling is dat de aandacht meer naar de mens toe gaat en minder naar het voertuig. Het is belangrijk de reizende mens centraal te stellen, de mens zal altijd blijven reizen, dat is onveranderd. Maar door ontwikkelingen als elektrische voertuigen, deelmobiliteit, mobility as a service, verandert de manier van reizen en daarmee de risico’s wel. Ik vind het belangrijk om de maatschappelijke impact op verkeersslachtoffers te verminderen en de mens centraal te stellen en roep andere verzekeraars op dit ook te doen.

Wat me aanspreekt in het verhaal van Hansruedi Urech en Miguel Estela van Swiss Re, de herverzekeraar, is dat ze een ‘kijkje in de keuken’ geven. Daarbij zien we hoe belangrijk data is. Zij brengen alle ontwikkelingen per land in kaart en zijn op de hoogte van alle ontwikkelingen. Op het gebied van personenschade, maar ook de impact van inflatie en wat de verschillen zijn tussen verschillende landen. Het viel me op dat er echt grote verschillen zijn. De zorguitgaven in letselclaims in de UK zijn bijna twee keer zo hoog als in Nederland of België. Hoe zij met data omgaan en dit vertalen naar hun klanten, de verzekeraars, vond ik een eyeopener om te zien.

Sandra Schwarz, directeur van de Council of Bureaux (CoB) en de Groene kaartbureaus geeft aan wat haar nationale en internationale uitdagingen zijn. Vanuit de CoB willen ze ervoor zorgen dat alle burgers altijd weten waar ze terecht kunnen en dezelfde toegang hebben in het geval van een claim, zowel materieel als in het geval van personenschade. Wie je ook bent en in welk land jij je ook bevindt, zodat claims niet tussen wal en schip raken. Ze spreekt over de barrières waar ze tegenaan loopt en wat ze doet wanneer het niet blijkt te werken. Wat doe je daarna?

In de paneldiscussie wordt er op verschillende manieren gekeken naar stellingen als:
De impact van IT (zoals AI) wordt sterk overschat voor toekomstige ontwikkelingen. Wordt het inderdaad sterk overschat? Niet als je de menselijke regie kan houden. Je kunt namelijk vrij weinig met data wanneer je het niet kunt interpreteren. Daarnaast is het ethisch kader van belang, je kunt niet alleen vertrouwen op een algoritme.”

Welk gevoel hebben we onze gasten meegeven?

“Ikzelf ben heel enthousiast over de internationale groep die elkaar vandaag ontmoet heeft. Je hoort en ziet dat de onderwerpen die vandaag aangeboden worden door de experts, de sprekers, ook met elkaar besproken worden tijdens de pauzes die er waren. De waarde zit niet alleen in deze dag, maar juist in het opvolgen van alles wat er besproken en bediscussieerd is. Ik wil meegeven dat vandaag een startpunt moet zijn. De noodzaak zit in de samenwerking en dit geeft een push om die op te blijven zoeken. Mijn oproep is om de samenwerking actief op te zoeken en dit jaarlijks te doen en niet te wachten tot 2034.”

Wat heb je zelf geleerd vandaag?

“Het belang van elkaar persoonlijk ontmoeten. Technologie is belangrijk, AI is belangrijk, maar kun je het interpreteren? Hou je de mens centraal? We hebben het over verschillende onderwerpen gehad: cross border claims handling, de ontwikkelingen in automotive, de rol van verzekeraars binnen een transitie, over personenschade. Alles komt samen. Mijn afdronk is dat we dit gevoel van het ‘samen de schouders eronder zetten’ absoluut moeten vasthouden.”